ตอนที่ 95 ยั่วยุคนที่ไม่ควรยั่วยุ
เขากลับไปที่ร้านขายของเก่าพร้อมกับพวกเธอทั้งสองคน เจ้าของร้านยิ้มให้ฮาร์ดี้ และหยิบกล่องที่ดูโบราณออกมา
เขาเห็นว่าเด็กผู้หญิงทั้งสองเงียบลงไปเล็กน้อย เขารู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะเขานั้นดูเหตุการณ์อยู่ในร้าน
ฮาร์ดี้ไปที่รถของเขาและเอากล่องใส่ท้ายรถ
อิริน่ามองไปที่รถของฮาร์ดี้และดวงตาของเธอก็สว่างขึ้น ‘ผู้ชายคนนี้หล่อและยังแข็งแกร่งอีก แถมขับรถที่ราคาแพงเช่นนี้และซื้อวัตถุโบราณจำนวนมากด้วย’
เขาต้องรวยแน่ๆ
ในสายตาของเธอ เธอเปลี่ยนเขาเป็นที่คนควรคบหามากๆ คนหนึ่งแล้ว…
ทั้งสามขึ้นรถไปด้วยกัน ซึ่งเด็กผู้หญิงสองคนนั่งอยู่ด้านหลัง
ฮาร์ดี้ขับรถไปที่ถนนและมองไปที่หญิงสาวสองคนจากกระจกมองหลัง ฮาร์ดี้ถามว่า “พวกเธอเป็นนักเรียนจาก มหาวิทยาลัยเซาเทิร์นแคลิฟอร์เนีย ใช่หรือเปล่า?”
“ใช่ พวกเราเพิ่งเข้ามาเรียน” อิริน่าตอบก่อน
“แล้วพวกเธอเลือกคณะอะไรกัน?”
“ฉันกำลังศึกษาอยู่คณะสื่อสารมวลชน ความฝันในอนาคตของฉันคือการได้เป็นพิธีกรวิทยุที่ไหนสักที่ ส่วนเพื่อนของฉันเรียนคณะสถาปัตยกรรม การวาดภาพและประติมากรรมน่ะ” อิริน่ากล่าว
ฮาร์ดี้เหลือบมองฮันเยจินจากกระจกมองหลัง “เพื่อนเธอชอบเครื่องลายครามจีนด้วยใช่ไหม? แล้วคุณเป็นคนจีนหรือเปล่า?”
ตอนนี้อิริน่าไม่ได้รีบร้อนที่จะตอบ
ฮันเยจินพยักหน้า “ใช่ฉันเป็นคนจีน และไม่เพียงแต่ชอบเครื่องลายครามจีนเท่านั้น แต่ยังชอบของเก่าอื่นๆ อีกด้วย ภาพวาด ตัวอักษรจีน งานปัก เฟอร์นิเจอร์ หยก รูปปั้น ซึ่งฉันคิดว่าสิ่งของพวกนี้เป็นงานศิลปะที่มีคุณค่ามากๆ อย่างหนึ่งเลยล่ะ”
“ทำไมคุณฮาร์ดี้ถึงซื้อเครื่องลายครามพวกนี้? คุณชื่นชอบมันหรือแค่จะลงทุนกับมัน?” หญิงสาวถามด้วยความสงสัย
“เช่นเดียวกับคุณ ผมก็ชอบของเก่าของจีนเหมือนกัน แต่ผมไม่รู้รายละเอียดเกี่ยวกับพวกมันมากนัก ดังนั้นผมจึงซื้อเครื่องลายครามเหล่านี้มาเก็บไว้เท่านั้น” ฮาร์ดี้กล่าว
ทั้งสามคุยกันและรถก็มาถึงเซาเทิร์นแคลิฟอร์เนียในไม่ช้า
เซาเทิร์นแคลิฟอร์เนียก็คือมหาวิทยาลัยเซาเทิร์นแคลิฟอร์เนีย (University of Southern California) ซึ่งมหาวิทยาลัยเซาเทิร์นแคลิฟอร์เนีย เป็นมหาวิทยาลัยเอกชนที่เก่าแก่เป็นอันดับต้นๆ ของชายฝั่งตะวันตก และการเรียนการสอนของสาขาภาพยนตร์และสื่อสารมวลชนของโรงเรียนนี้ก็อยู่ในอันดับหนึ่งของสหรัฐอเมริกา
หญิงสาวสองคนลงจากรถ
“ขอบคุณคุณฮาร์ดี้ที่ช่วยเราไว้ แถุมยังมาส่งพวกเราอีก” ฮันเยจินกล่าวขอบคุณอีกครั้ง
“คุณฮาร์ดี้ ฉันอยู่ที่สาขาสื่อสารมวลชน ถ้าคุณต้องการเยี่ยมชมมหาวิทยาลัยเซาเทิร์นแคลิฟอร์เนีย ให้มาหาฉันและฉันจะเป็นไกด์นำเที่ยวให้คุณเอง!” สาวฝรั่งเศสอิริน่าพูดอย่างกระตือรือร้น
ใช่แล้ว
ผู้หญิงคนนี้เป็นคนจากฝรั่งเศส
เขาได้พูดคุยกับพวกเธอบนรถ
และก็ได้รู้ว่าครอบครัวของเธอมาจากฝรั่งเศส และอพยพมาสหรัฐอเมริกาในช่วงเริ่มต้นของสงคราม
“ยังไงก็ตามพวกเราเป็นเพื่อนกันแล้ว คุณสามารถเรียกฉันว่าอิริน่าได้ในอนาคต” เด็กสาวก้มหน้าลงและพูดผ่านหน้าต่างรถ
มุมตรงนี้
ผู้หญิงคนนี้กำลังให้รางวัลกับเขาใช่ไหม?
“ตกลง! และลาก่อนอิริน่า ลาก่อนคุณฮัน”
ฮาร์ดี้พูดจบแล้วก็ขับรถออกไป
ทั้งสองมองดูรถที่ค่อยๆ หายไปก่อนที่พวกเธอจะเดินเข้าไปในโรงเรียนด้วยกัน
อิลิน่าเข้ามาหาฮันเยจินและพูดว่า “คุณฮาร์ดี้คนนี้หล่อมากเลยนะ ร่างกายของเขาก็ดูแข็งแรงมากๆ เลยด้วย เขามีลักษณะเหมือนสิงโตเลย และเธอรู้ไหมว่ามีไม่กี่คนหรอกที่ต่อยพวกชายร่างใหญ่เหล่านั้นลงไปนอนกับพื้นได้ด้วยหมัดเดียว”
“ถ้าเขามาเล่นกับฉัน ฉันจะไม่ปฏิเสธอย่างแน่นอน” อิริน่ายิ้ม
“ดูเหมือนว่าเธอกำลังพยายามเชื้อเชิญคนอื่นอยู่เลยนะ และเธอไม่คิดจะปฏิเสธคนที่เข้ามาหน่อยเหรอ?” ฮันเยจินพูดไม่ออกกับเพื่อนร่วมห้องของเธอ
“มันก็ไม่ผิดอะไรนี้ ที่ฉันจะใช้ร่างกายที่เต็มไปด้วยความสวยงามนี้กับคนที่คู่ควรของฉัน” อิริน่ากล่าวอย่างภาคภูมิใจ
“และถ้าทำกระเป๋าเงินหาย เธอลองคิดสิว่าจะอยู่กันยังไง!” ฮันเยจินแกล้งทำให้อิริน่าลำบากใจ
“อ๊าา”
อิริน่าเหมือนโดนฮันเยจินต่อยเข้ากลางใจ “เยจินช่วยรับฉันไปเลี้ยงหน่อยสิ ไม่อย่างนั้นเดือนนี้ฉันจะต้องอดตายแน่ๆ เลย”
……
ฮาร์ดี้กลับไปที่บริษัทรักษาความปลอดภัย แล้วให้ลูกน้องของเขาย้ายกล่องไปที่ห้องเก็บของ และเขาก็กลับไปที่สำนักงานของเขา
เขาคิดเกี่ยวกับสารเลวพวกนั้น
พวกมันมาจากไหน?
เป็นสมาชิกระดับล่างของแก๊งค์บิลหรือเปล่า?
ถ้าใช่ก็แสดงว่าพวกมันเป็นหัวขโมยที่ยังไม่ได้การยอมรับจากแก๊ง
ฮาร์ดี้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรไปหาอีวาน ซึ่งอีกฝ่ายก็รับสายอย่างรวดเร็ว “อีวานนี้ ฮาร์ดี้”
“ครับบอส! คุณต้องการอะไรหรือเปล่าครับ?” อีวานถามด้วยความเคารพ
“หนึ่งชั่วโมงที่ผ่านมามีการต่อสู้และการปล้นในถนนการค้าฮอลลีวู้ด ผู้หญิงสองคนถูกปล้นโดยกลุ่มอันธพาล นายช่วยสืบหาต้นตอของพวกอันธพาลเหล่านั้นและจับพวกเขาไว้ให้ฉันที แล้วเอาสิ่งที่พวกมันเอาไปกลับคืนมาด้วย”
ฮาร์ดี้อธิบายต่อว่าพวกมันมีประมาณเจ็ดหรือแปดคน
“บอสไม่ต้องห่วงผมจะส่งคนไปตามหาพวกมัน แม้ว่าผมจะต้องค้นหาทั้งลอสแองเจลิสผมก็จะตามหาพวกมันให้ได้!” อีวานให้คำสัญญาอย่างมั่นเหมาะ
……
ในเวลาเดียวกัน
ฮันเยจินก็โทรออกไปเหมือนกัน
หลังจากอีกฝ่ายรับสายแล้ว ฮันเยจินก็ไม่ได้พูดภาษาอังกฤษแต่เปลี่ยนเป็นภาษาจีนกวางตุ้งแทน “ลุงถังเจิ้งหนูอยากรบกวนให้ลุงช่วยหนูหน่อยค่ะ”
“ทำไมเยจินถึงสุภาพกับลุงนักหืม? แล้วหนูมีอะไรให้ช่วยเหรอ”
มีการคุยกันทางโทรศัพท์ด้วยความโกรธ
ฮันเยจินเล่าถึงสิ่งที่เธอได้พบในถนนการค้าฮอลลีวู้ดในช่วงบ่ายวันนี้
“แล้วคุณเจ็บตรงไหนหรือเปล่า?” ถังเจิ้งถามอย่างรวดเร็วหลังจากได้ยินเรื่องนี้
“ฉันไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร แต่กระเป๋าของฉันกับเพื่อนร่วมชั้นถูกขโมยไปโดยคนเหล่านั้น ซึ่งกระเป๋าของเพื่อนร่วมชั้นก็ยังมีเงินของเธออยู่ในนั้นทั้งหมดอีก แล้วก็มีใบโฮสต้าที่ฉันซื้อมาใหม่อยู่ในกระเป๋าที่ฉันจะเอาไปให้แม่เป็นของขวัญวันเกิดเดือนหน้า แล้วมันก็น่าเสียดายมาก ถ้าคุณรู้จักใครบางคนที่นั่น คุณลุงสามารถขอให้พวกเขาช่วยเอามาคืนหน่อยได้ไหมค่ะ?”
มันมีกฎของโลกใต้ดินอยู่ สิ่งที่ถูกขโมยไปถ้ามีคนตัวใหญ่กว่าและมีพลังมากกว่า มันก็อาจจะถูกเปลี่ยนมือไปอย่างแน่นอน
“มีคนที่ลุงรู้จักอยู่ แล้วเยจินไม่ต้องห่วงเรื่องนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ลุงเอง ลุงจะเอามาคืนให้อย่างแน่นอน” ถังเจิ้งกล่าว
หลังจากวางสายโทรศัพท์ใบหน้าของถังเจิ้งก็ดำมืดอย่างรวดเร็ว
ฮันเยจินเป็นหลานสาวของเจ้านายของเขา เมื่อเธอมาที่ลอสแอนเจลิสเพื่อไปโรงเรียน แม่ของเยจินก็โทรมาขอให้เขาช่วยดูแลเธอ แล้วเขาก็ไม่คิดเลยว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นในวันนี้
“เสือดาว!”
ถังเจิ้งตะโกน
ชายหนุ่มอายุสามสิบกว่าๆ รีบเดินเข้ามา
“พี่ใหญ่ มีอะไรหรือเปล่า?” อาเป่าถาม
ถังเจิ้งพูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และบอกเกี่ยวกับลักษณะของพวกอันธพาลที่ฮันเยจินบอกมาให้อาเป่าฟัง สุดท้ายเขาก็พูดว่า “นายพาคนไปที่ฮอลลีวูดค้นหาพวกมัน และจับไอ้พวกบ้าเหล่านี้มาให้ได้! พร้อมกับของที่พวกมันเอาไปเอากลับคืนมาด้วย!”
เยจินมาขอให้เขาช่วยขนาดนี้ ถ้าเขาทำไม่ได้เขาอาจจะซวยแทนก็ได้
“ครับพี่ใหญ่!” อาเป่าตอบและออกไปเรียกคนมากกว่า 20 คนที่ชั้นล่าง
แล้วพวกเขาก็ขับรถหลายคันตรงไปยังฮอลลีวูด
ถังเจิ้งคิดอยู่พักหนึ่งจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและบอกบิลให้ช่วยหาด้วย
ซึ่งฮอลลีวูดเป็นพื้นที่ของแก๊งบิล
บอสใหญ่ของแก๊งบิลได้เชิญเขาให้ไปเจอกันแล้ว และทั้งสองแก๊งก็ทำข้อตกลงกัน ว่าจะเป็นการดีที่สุดที่แก๊งของเขากับบิลจะไม่มีความขัดแย้งที่ไม่จำเป็นในอนาคต
แล้วมันก็เป็นสิ่งที่ต้องทำเพราะถ้าแก๊งไหนก็ตามจะเข้าไปในพื้นที่ฮอลลีวูดจะต้องทักทายกับแก๊งของบิลก่อน
มีคนรับสายแล้ว
เมื่อบิลรับโทรศัพท์ถังเจิ้งก็พูดคำสุภาพกับเขา “ฉันไม่รู้ว่าขโมยพวกนั้นมาจากแก๊งของบิลหรือเปล่า พวกเขาโจมตีคุณหนูเยจิน มันอาจจะต้องมีคำอธิบายในเหตุการณ์นี้”
บิลกล่าวอย่างเคร่งขรึม “โจร? แก๊งค์บิลไม่มีคนพวกนั้นหรอกนะ ยังไงเดียวฉันจะให้คนตรวจสอบเรื่องนี้ให้”
หลังจากวางสายบิลก็เรียกลูกน้องมาถามเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในฮอลลีวูด
ไม่นานหลังจากนั้นลูกน้องของเขาก็รายงานกับบิลเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่มีการปล้นเกิดขึ้นที่ถนนฮอลลีวูด
แล้วลูกน้องของบิลก็บอกอีกว่าแก๊งของอีวานกำลังตรวจสอบเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน
“ทำไมอีวานถึงกำลังตรวจสอบเรื่องนี้?”
บิลรู้สึกแปลกมากเพราะทำไมคนโง่อย่างอีวานถึงสืบสวนเรื่องนี้โดยไม่มีเหตุผล
เขานำคนของเขาไปหาอีวานและสอบถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ ซึ่งอีวานก็ตอบกลับมาอย่างเคร่งขรึม “บอสฮาร์ดี้ สั่งให้ฉันตรวจสอบเรื่องนี้เอง”
บิลยิ่งแปลกใจเข้าไปใหญ่
ทำไมบอสฮาร์ดี้ถึงเข้ามาพัวพัน?!
หรือมันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ไปแล้ว
พวกโจรยั่วยุใครกันแน่?
บิลรีบติดต่อฮาร์ดี้ “บอสเกิดอะไรขึ้นที่ถนนการค้าฮอลลีวูด? ตอนนี้หัวหน้าแก๊งค์จีนกำลังตามหาคนพวกนั้นอยู่และทำไมบอสถึงตามหาคนพวกนั้นด้วย พวกเขาไปแตะต้องสิ่งที่ไม่ควรแตะต้องหรือเปล่า?”
“ฉัน…”
ฮาร์ดี้พูดเบาๆ
บิลตกตะลึง
“บอสหมายความว่ายังไง พวกมันกล้ามายั่วยุบอสเหรอ?”
“ฉันกำลังเดินอยู่ในถนนการค้า โจรคนหนึ่งต้องการขโมยกระเป๋าของผู้หญิง แต่มันก็ถูกทุบตีหนีไปก่อน ทว่ามันกลับมาแก้แค้นหญิงสาวทั้งสองด้วยการเอาพรรคพวกมารุม ฉันก็เลยเข้าไปช่วยพวกเธอ และพวกมันก็หนีไปพร้อมกับกระเป๋าของหญิงสาวทั้งสอง ฉันก็เลยขอให้อีวานช่วยตามหาให้และเอาของกลับมา” ฮาร์ดี้กล่าว
ฮาร์ดี้เล่าเหตุการณ์อย่างง่ายๆ และบิลก็ตีความด้วยตัวเอง
วันนี้ฮาร์ดี้ไปซื้อของกับผู้หญิงสองคน และก็ได้ปะทะกับพวกอันธพาลที่มาแก้แค้นหญิงสาวทั้งสอง บอสฮาร์ดี้เอาชนะพวกมันได้
แต่กระเป๋าก็ถูกฉกไปเหมือนกัน
สำหรับหญิงสาวสองคนนั้น น่าจะเป็นผู้หญิงของบอสแน่ๆ
แน่นอนว่าจะปล่อยเรื่องนี้ไปไม่ได้
พวกมันต้องถูกฆ่าให้ตาย!
“บอสไม่ต้องกังวล ฉันจะไปจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง”
หลังจากวางสายบิลก็รีบเรียกทุกคนออกมา
เพื่อไปหาใครสักคน
แม้ว่าจะต้องหาทั่วทั้งลอสแอนเจลิส เขาก็จะทำให้ไอ้พวกอันธพาลเหล่านั้นถูกลากตัวออกมา!
อันธพาลตัวเล็กๆ เหล่านี้ยังไม่รู้ตัวเลย
ตอนนี้กองกำลังใต้ดินมากกว่าครึ่งในลอสแอนเจลิสกำลังตามหาพวกเขาอยู่
และในความเป็นจริงที่อยู่ของพวกเขาก็ไม่ได้เป็นความลับ แก๊งของบิลจับโจรแถวนั้นมาถาม หลังจากนั้นไม่นานตัวตนของพวกมันก็เป็นที่รู้จัก
กลุ่มโจรพวกนั้นอาศัยอยู่ในสลัม
เห็นไหมว่ามันไม่มีอะไรยากเลย
…
และในเวลาเดียวกัน
อาเป่าแห่งแก๊งถังก็ได้รับข่าวเช่นกันและเขารีบไปที่เขตฮอลลีวูดทันที ทว่าเมื่อพวกเขามาถึงรังของโจรที่มีคนให้ข้อมูลมา
พวกเขาก็พบว่ามีคนหลายร้อยคนจากแก๊งบิลมารวมตัวกันที่หน้าประตูก่อนแล้ว
“พี่ชายสถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?” มีคนถามอาเป่าด้วยเสียงเบาๆ
อาเป่าขมวดคิ้วและมองไปที่ฝูงชนที่อยู่ตรงหน้าเขา “มันแปลกๆ ไปหน่อย พวกเรามาตรวจสอบสถานการณ์กันก่อนดีกว่า”
ไม่นาน
ร่างสูงก็ออกมาจากบ้านหลังเก่า และอาเป่าก็รู้ได้ทันทีว่าคนคนนี้เป็นอดีตหัวหน้าแก๊งรัสเซีย ที่ตอนนี้เขาได้เข้าร่วมกับแก๊งบิลที่มีหัวหน้าคนใหม่ และความแข็งแกร่งของเขาก็แข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนมาก
ข้างหลังของอีวาน
มีคนกลุ่มหนึ่งลากอันธพาลหลายคนไปรวมกัน พวกมันเหล่านี้ดูหวาดกลัวราวกับว่ากำลังถูกนำตัวไปประหารยิงเป้า
อีวานก็ได้รับรายงานว่าคนจากแก๊งถังมาถึงแล้ว
อีวานคิดอยู่ครู่หนึ่งและเดินไปหาอาเป่า
“นายมาจากแก๊งถังใช่ไหม?” อีวานถาม
“ใช่แล้ว”
เสือดาวยอมรับมันง่ายๆ
“นายเป็นคนที่ถูกส่งมาตรวจสอบการปล้นในถนนฮอลลีวูดใช่ไหม?”
เสือดาวชะงัก “ใช่ ว่าแต่นี่คืออะไร?”
อีวานยิ้มและชี้ไปที่โจรที่ถูกมัดไว้ด้วยกันและกล่าวว่า “นายมาสายไปหน่อย พวกเราได้รับคำสั่งจากหัวหน้าบิลให้มาจับพวกมันก่อนแล้ว และเขาได้ฝากคำพูดไปบอกกับหัวหน้านายว่าไม่จำเป็นต้องแทรกแซงเรื่องนี้”
“ในสนามหญ้าของพวกเรา เราจะจัดการกับสิ่งต่างๆ ด้วยตัวเราเอง”
อาเป่าเงียบไปสองสามวินาทีจากนั้นมองไปที่อีวานและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นช่วยคืนของที่ขโมยมาให้เราได้ไหม?”
อีวานยิ้ม
“ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวจะมีคนเอาไปคืนให้”