อาณาจักร ฮาร์ดี้ 1945 ตอนที่ 78 โชคชะตานำพา

ตอนที่ 78 โชคชะตานำพา

อันที่จริงแม้ว่าบริษัทภาพยนตร์โนอาห์ อาร์คจะเทียบไม่ได้กับบริษัทภาพยนตร์ยักษ์ใหญ่แปดแห่ง 

แต่ในฮอลลีวูด โนอาห์ อาร์คก็เรียกได้ว่าอยู่ในอันดับต้นๆ ของวงการ

เนื่องจากโนอาห์ อาร์คไม่ขาดแคลนบุคลากรและอุปกรณ์ที่ต้องมีในบริษัทภาพยนตร์ เพียงแต่มีขนาดเล็กกว่าก็เท่านั้น

แต่ต่อให้เป็นโคเฮนผู้จัดการทั่วไปของโนอาห์ อาร์คที่ถือว่าเป็นตำแหน่งใหญ่ก็ไม่อาจพูดคุยกับเมเยอร์ได้นานและสนิทสนมขนาดนี้

จุดนี้เพียงพอที่ซาร่าห์จะให้ความสำคัญกับการจับตามองฮาร์ดี้

ฮาร์ดี้และเมเยอร์ตกลงที่จะรอจนกว่าบทจะออกมาแล้วจึงแยกจากกัน

แก้วไวน์ในมือของฮาร์ดี้ว่างเปล่าแล้ว ปากของเขาแห้งผากเพราะพูดมากเกินไป 

เขากำลังจะไปหยิบไวน์อีกแก้ว เมื่อเดินไปถึงโต๊ะอาหาร หญิงสาวคนหนึ่งก็เดินมา

“สวัสดีค่ะคุณทอม ฮาร์ดี้ ฉันซาร่าห์แม่ของเอลิซาเบธ เทย์เลอร์ฉันขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม?”

ซาร่าห์ทักทายฮาร์ดี้ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

ฮาร์ดี้หันศีรษะและมองดูซาร่าห์ ผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเขาแต่งตัวประณีตมาก 

เขาเคยเห็นเธอที่ลานจอดรถมาก่อนแล้ว และรู้ด้วยว่าเธอเป็นแม่ของเทย์เลอร์

เธอสวยมาก

รูปลักษณ์ภายนอกเหมือนหญิงสาวในวัยสามสิบต้นๆ แต่ฮาร์ดี้รู้ดีว่าผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเขาน่าจะอายุเกือบสี่สิบปีแล้ว

“สวัสดีคุณซาร่าห์”

“ฉันได้ยินมาว่าภาพยนตร์ ‘นักฆ่าเพชรตัดเพชร’ เป็นเงินลงทุนของคุณ เรื่องนี้ได้รับความสนใจจากผู้คนมากมายก่อนที่ภาพยนตร์จะออกฉายเสียอีก ฉันเชื่อว่าผู้คนจำนวนมากจะเข้าโรงภาพยนตร์เมื่อเรื่องนี้เข้าฉายแน่นอน” ซาร่าห์กล่าว

“ผมก็หวังว่าอย่างนั้น” ฮาร์ดี้ยิ้ม

ผู้หญิงคนนี้ช่างรู้จักพูดจาเอาใจ

“ว่าแต่คุณมีแผนจะลงทุนในภาพยนตร์เรื่องใหม่เร็วๆ นี้บ้างไหม หากคุณมีบทเด็กสาว ลองพิจารณาลูกสาวของฉันดู คุณเคยดูภาพยนตร์เรื่อง ‘Lassie Come Home’ และ ‘National Velvet’ บ้างไหม นี่เป็นเรื่องที่เธอได้แสดง” ซาร่าห์กล่าว

ฮาร์ดี้ชะงักเล็กน้อย

เขากำลังคิดจะลงทุนในภาพยนตร์ ‘ลีอองเพชฌฆาตมหากาฬ’ โดยจะให้บทมาทิลด้ากับเทย์เลอร์อยู่แล้ว ไม่นึกว่าก่อนที่ฉันจะไปหาคุณ… 

คุณก็มาหาฉันก่อนซะแล้ว

ฮาร์ดี้รู้สึกขบขัน

บางครั้งโชคชะตาก็นำพาสิ่งดีๆ มาให้

“ผมกำลังจะลงทุนในภาพยนตร์เรื่องใหม่พอดี ผมได้พูดคุยกับผู้กำกับฮิตช์ค็อกแล้ว เขาสนใจมากเกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้”

ซาร่าห์เริ่มคิด

ฮิตช์ค็อกเป็นหนึ่งในผู้กำกับรายใหญ่ไม่กี่คนในฮอลลีวูด ถ้าเขายังสนใจ แสดงให้เห็นว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

“และผมก็เพิ่งคุยกับคุณเมเยอร์ เขาตั้งใจจะลงทุนในภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วย เราสองคนวางแผนที่จะผลิตเรื่องนี้ร่วมกัน” ฮาร์ดี้พูดต่อ

ดวงตาของซาร่าห์เป็นประกาย

ฮิตช์ค็อกเป็นผู้กำกับร่วมมือกับเอ็มจีเอ็ม ภาพยนตร์เรื่องนี้จะเป็นผลงานการผลิตครั้งใหญ่อย่างแน่นอน นี่เป็นโอกาสที่ห้ามปล่อยไป

รอยยิ้มของซาร่าห์กว้างขึ้น และเธอก็ถามฮาร์ดี้ “คุณฮาร์ดี้ หากมีตัวละครเด็กสาวในภาพยนตร์ของคุณ ฉันหวังว่าคุณจะพิจารณาเอลิซาเบธ เทย์เลอร์ลูกสาวของฉัน”

“ทักษะการแสดงของเทย์เลอร์ได้รับการขัดเกลามาอย่างดี และเธอทำงานหนักมาก ฉันรับรองว่าเธอมีความกระตือรือร้นในการถ่ายทำ และเป็นเด็กที่เชื่อฟัง…”

ซาร่าห์โปรโมตลูกสาวของเธอไม่หยุด

ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความปรารถนา

ในฮอลลีวูด มีคนจำนวนมากที่แสวงหาโอกาสและถ้าคุณไม่พยายามเพื่อมัน โอกาสก็จะหายไปในพริบตา

คนมีพรสวรรค์หาได้ไม่ยากในฮอลลีวูด และแม้ว่าลูกสาวของเธอจะสวยมากกว่าคนทั่วไป 

แต่สิ่งที่ไม่เคยขาดในฮอลลีวูดอีกอย่างก็คือสาวสวย

ความสวยไม่ใช่เรื่องใหญ่ สิ่งสำคัญคือโอกาส

เทย์เลอร์ได้เล่นในภาพยนตร์สองเรื่องก่อนหน้านี้ก็เพราะการทำงานอย่างหนักของซาร่าห์ ถึงตอนนี้เทย์เลอร์จะมีชื่อเสียงไม่มาก แต่ซาร่าห์เข้าใจดีว่าฮอลลีวูดเป็นสถานที่ที่โหดร้ายที่สุด การมีผลงานอย่างต่อเนื่องเท่านั้นที่จะสามารถรักษาความนิยมและทำให้มีชื่อเสียงมากขึ้นได้ และเมื่อมีชื่อเสียงสิ่งที่ตามมาโดยอัตโนมัติก็คือรายได้

หลายคนได้เล่นภาพยนตร์หนึ่งหรือสองเรื่อง และไม่มีโอกาสได้เล่นภาพยนตร์ต่อ 

พวกเขาก็จะถูกลืมภายในหนึ่งหรือสองปี

แม้แต่ดาราดังอย่างเชอร์ลี่ย์ เทมเปิล เธอก็ต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ไม่มีภาพยนตร์ให้เล่น 

ในการเปิดตัวภาพยนตร์เรื่องใหม่ในครั้งนี้ เธอก็ได้รับเพียงบทบาทสนับสนุน

ขนาดที่ว่านี่คือบทบาทสนับสนุน ก็ยังมีคนเข้าแข่งขันเพื่อแย่งชิงบทบาทกันเยอะมาก และเทย์เลอร์คือคนหนึ่งที่พ่ายแพ้ในการแข่งขันครั้งนี้

จะเห็นได้ว่าการแข่งขันด้านทรัพยากรของฮอลลีวูดนั้นดุเดือดและโหดร้ายเพียงใด

“บทเด็กสาว?”

ซาร่าห์มองไปที่ฮาร์ดี้อย่างมีความหวัง

“ภาพยนตร์เรื่องนี้มีตัวละครเด็กผู้หญิงอายุประมาณ 14 ปี และเป็นบทนักแสดงนำ” ฮาร์ดี้พูดเบาๆ

ความดีใจแวบวาบในดวงตาของซาร่าห์

“คุณฮาร์ดี้ ลูกสาวของฉัน เทย์เลอร์ ปีนี้เพิ่งอายุสิบสี่ปี คุณให้โอกาสเธอได้ไหมฉันจะพาเธอมาลองแสดงให้คุณดู คุณคิดว่าโอเคไหม”

ซาร่าห์พูดอย่างตื่นเต้น

มีแม้กระทั่งคำวิงวอนในน้ำเสียงของเธอ

ฮาร์ดี้ยิ้มเล็กน้อย

“ตกลง! ให้ผมดูการแสดงของเธอ แต่ในห้องโถงเสียงดังเกินไป เราไปที่เงียบๆ อย่างในสนามหญ้าดีกว่า” ฮาร์ดี้กล่าว

“งั้นเดี๋ยวฉันจะไปตามเทย์เลอร์มา”

ซาร่าห์เดินไปหาลูกสาวอย่างมีความสุข

เอลิซาเบธ เทย์เลอร์กำลังพูดคุยกับเพื่อนของเธออยู่ เป็นดาราเด็กในรุ่นราวคราวเดียวกับเธอ หนึ่งในนั้นคือ ร็อดดี้ แมคโดวอลล์ ที่เคยเล่นภาพยนตร์ Lassie Come Home ร่วมกับกับเทย์เลอร์ ในเวลานี้ ร็อดดี้โตเป็นวัยรุ่นอายุ 18 ปีแล้ว

หลังจากเล่นเรื่อง Lassie Come Home เขาก็เริ่มมีชื่อเสียงขึ้นมา แต่ในปีต่อๆ มา ก็ไม่มีบทบาทที่เหมาะสมกับเขา 

จนผู้คนเริ่มลืมเลือนเขาไปแล้ว

ดาราเด็กก็เป็นแบบนี้มันง่ายที่จะถูกลืม 

ในตอนเริ่มต้นพวกเขาอาจได้เล่นภาพยนตร์ประเภทเดียวกันหนึ่งหรือสองเรื่องที่เหมาะกับพวกเขา แต่การพัฒนาไปยังบทบาทอื่นเป็นเรื่องที่ยากมาก ทำให้ดาราเด็กหลายคนถูกลืมในไม่ช้า

มีแค่ดาราเด็กอย่างเชอร์ลี่ย์ เทมเปิลที่อยู่รอด สาเหตุส่วนใหญ่เป็นเพราะเธอน่ารักเกินไปเมื่อตอนที่เธอยังเป็นเด็ก และตั้งแต่นั้นมา ก็ไม่เคยมีดาราเด็กคนไหนที่โด่งดังไปกว่าเธออีกเลย

แม้กระทั่งเป็นเชอร์ลี่ย์ เทมเปิล ก็ยังลำบากเมื่อเธอโตขึ้น เพราะความน่ารักของเธอหายไปตามพัฒนาการ

เพื่อนของเทย์เลอร์กล่าวว่าพวกเขารู้สึกหดหู่ใจเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของพวกเขา

“ฉันเล่นเป็นตัวประกอบเล็กๆ ที่มีบทเพียงเล็กน้อยมาปีกว่าแล้ว” เทย์เลอร์กล่าว

“ฉันไม่มีแม้แต่บทบาทสนับสนุนมานานกว่าหนึ่งปีแล้ว” ร็อดดี้พูดอย่างหมดหนทาง

ทันใดนั้นซาร่าห์ก็เข้ามาแล้วยิ้มให้พวกเขา “ขอเวลาสักครู่นะเด็กๆ ฉันจะพาเอลิซาเบธไปพบใครซักคน”

พูดเสร็จเธอก็จูงมือลูกสาวเดินออกมา

“แม่คะคราวนี้จะพาไปหาใครอีก”

เทย์เลอร์ถามอย่างไม่พอใจ เธอเหนื่อยที่จะต้องเสแสร้งอีก มีเพียงเพื่อนเก่าอย่างร็อดดี้และคนอื่นอีกไม่กี่คนเท่านั้นที่เธอสามารถพูดคุยด้วยได้จริงๆ

‘โอ้! และนายทอม ฮาร์ดี้ที่บังเอิญไปเจอในสนามหลังบ้านอีกคน’

เทย์เลอร์นึกถึงฮาร์ดี้

เธอรู้สึกมีความสุขที่ได้พูดคุยกับเขา มันสนุกและน่าสนใจกว่าคุยกับร็อดดี้และเพื่อนคนอื่นๆ ด้วยซ้ำ

แม้ว่าการพูดคุยกับร็อดดี้และคนอื่นๆ จะมีความเป็นกันเอง แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นการบ่นว่าไม่มีบทบาท 

ไม่ก็กังวลเกี่ยวกับการแสดงในอนาคต

แตกต่างการพูดคุยกับคุณฮาร์ดี้คนนั้น

ที่เธอมีแต่ความสุข

ซาร่าห์จูงมือลูกสาวเดินออกจากห้องโถง “แม่จะพาไปพบกับนักลงทุนที่จะลงทุนในภาพยนตร์เรื่องใหม่ ภาพยนตร์เรื่องนั้นอาจทำงานร่วมกับผู้กำกับฮิตช์ค็อก แม้แต่เจ้าของเอ็มจีเอ็มอย่างคุณเมเยอร์ก็กำลังวางแผนที่จะร่วมลงทุนกับเขา”

คำพูดก่อนหน้านี้ของฮาร์ดี้ทำเอาซาร่าห์ตื่นเต้นไม่หายจนตอนนี้เทย์เลอร์ยังสังเกตเห็น

“เขาชื่อคุณฮาร์ดี้ เป็นผู้ช่วยประธานบริษัทภาพยนตร์โนอาห์ อาร์ค เขายังมีบริษัทภาพยนตร์อิสระและบริษัทนายหน้าเป็นของตัวเอง เขายังพูดคุยกับคุณเมเยอร์ได้อย่างสนิทสนม แม่มั่นใจว่าเขาต้องเป็นคนที่มีความสามารถมากแน่ๆ”

“คุณฮาร์ดี้กำลังจะลงทุนในภาพยนตร์เรื่องใหม่ ซึ่งต้องมีตัวละครเด็กสาวอายุ 14 ปีมารับบท เทย์เลอร์ ลูกต้องทำตัวให้ดีเมื่อพบกับคุณฮาร์ดี้ พยายามทำให้เขาพอใจนะรู้ไหม”

ซาร่าห์คอยเตือนลูกสาวของเธอ

เมื่อเทย์เลอร์ได้ยินชื่อฮาร์ดี้ เธอก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไป

คนนี้ชื่อฮาร์ดี้

เขาจะเป็นคนเดียวกันกับคุณฮาร์ดี้ที่ฉันพบหรือเปล่า?

แต่เธอก็ปฏิเสธความคิดนี้อย่างรวดเร็ว

โลกนี้คงไม่มีความบังเอิญขนาดนั้น

จากที่เธอฟังจากซาร่าห์

คุณฮาร์ดี้เป็นผู้ช่วยประธานโนอาห์ อาร์ค และนักลงทุนด้านภาพยนตร์ เขาคุ้นเคยกับประธานเอ็มจีเอ็มเป็นอย่างดี เขาที่มีพื้นเพขนาดนี้ไม่น่าจะอยู่วัยหนุ่มแล้ว

ในทัศนคติของเทย์เลอร์ คงจะเป็นผู้ที่มีอายุมากเท่านั้นที่จะประสบความสำเร็จในระดับสูงเช่นนี้ได้

ทั้งสองมาที่สนามหลังบ้าน

เทย์เลอร์พบว่าทิศทางที่แม่ของเธอกำลังพาเธอไปคือที่ที่เธอแอบมากินเค้ก

ภายใต้โคมไฟแถวนั้น

แม่และลูกสาวเห็นร่างสูงนั่งอยู่

เมื่อเทย์เลอร์เห็นชายคนนั้นชัดเจน เธอก็อ้าปากค้าง 

เป็นเขาจริงๆ 

เป็นคุณฮาร์ดี้ที่เธอเคยเจอมาก่อน 

เธอถูกซาร่าห์ดึงไปหาเขา ซาร่าห์ส่งยิ้มอย่างจริงใจให้ฮาร์ดี้

“คุณฮาร์ดี้ นี่คือลูกสาวของฉันเอลิซาเบธ เทย์เลอร์ เอลิซาเบธรีบทักทายคุณฮาร์ดี้เร็ว” ซาร่าห์ดึงลูกสาวของเธอ

เทย์เลอร์เดินมาข้างหน้าฮาร์ดี้

“สวัสดีค่ะ คุณฮาร์ดี้”

“เอลิซาเบธ ลองโชว์ทักษะการแสดงให้คุณฮาร์ดี้ดูสิ” ซาร่าห์พูดกับลูกสาวของเธอ

เทย์เลอร์มองดูฮาร์ดี้ เมื่อนึกถึงฉากก่อนหน้านี้ที่ทั้งสองได้พบกันที่นี่ เธอก็ทำตัวไม่ถูก

“เอลิซาเบธ แสดงสิ” ซาร่าห์พูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

“ค่ะ”

ซาร่าห์คิดว่าลูกสาวของเธอประหม่า เธอจึงเร่งเร้า

สักพัก ฮาร์ดี้จึงพูดขึ้นมา “คุณซาร่าห์ ทำไมไม่ให้ผมกับเอลิซาเบธอยู่กันแบบส่วนตัวล่ะ เพื่อที่เธอจะได้ผ่อนคลายมากขึ้น”

ซาร่าห์ลังเลใจ

“งั้นฉันจะออกไปข้างนอก”

“ทำตัวดีๆ นะลูก”

ซาร่าห์บอกเทย์เลอร์อีกครั้งก่อนจะจากไป เธอเดินให้ห่างจากพวกเขาหลายสิบเมตร มองฮาร์ดี้และลูกสาวของเธอจากระยะไกล

เทย์เลอร์มองขึ้นไปที่ฮาร์ดี้ ดวงตาโตของเธอเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น ขนตาของเธอที่ขยับขึ้นลงราวกับผีเสื้อสองตัวโบยบิน

ฮาร์ดี้จำเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับขนตาของเทย์เลอร์ได้ ขนตาของเทย์เลอร์นั้นหนาโดยธรรมชาติ ตอนที่เธอกำลังถ่ายทำเรื่อง Lassie Come Home ผู้กำกับต้องสั่งให้เธอถอดขนตาบางส่วนออกเป็นพิเศษเพราะเขาไม่ชอบขนตาที่หนาของเธอ

“ฉันไม่ได้คาดหวังว่าคุณฮาร์ดี้ที่แม่บอกจะเป็นคุณ” เทย์เลอร์กระซิบ

ฮาร์ดี้ยิ้ม

“เซอร์ไพรส์ไหม?”

“เซอร์ไพรส์จนคาดไม่ถึงเลย คุณฮาร์ดี้ คุณอยากเห็นการแสดงแบบไหน?” เทย์เลอร์ถามหลังจากที่สงบสติอารมณ์ได้

ฮาร์ดี้ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง

“คุณเต้นบัลเลต์ได้ใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นก็แสดงบัลเลต์ให้ดูหน่อยสิ” ฮาร์ดี้กล่าว

เทย์เลอร์ฝึกบัลเลต์มาตั้งแต่ยังเด็ก เมื่อฮาร์ดี้บอกให้เธอแสดง เธอก็เริ่มกระโดดขึ้นไปในท่าบัลเลต์

ใต้แสงไฟสลัวๆ

เด็กผู้หญิงกำลังค่อยๆ เต้นบนพื้นหญ้า

เหมือนกับตัวละคร เดโบราห์ ในเรื่อง ‘เมืองอิทธิพล คนอหังการ์ (Once Upon a Time in America)’

มันสวยงามจนไม่อาจละสายตา

เทย์เลอร์รู้สึกว่าเธอกระโดดโลดเต้นมานานแล้ว และคุณฮาร์ดี้คนนี้ก็ยังไม่บอกให้เธอหยุด 

เธอไม่รู้ว่าเขาชอบดูหรือไม่ชอบ เธอจึงหันไปแอบมองดูฮาร์ดี้ เธอพบว่าเขาดูเหมือนจะกำลังครุ่นคิดบางอย่าง

เทย์เลอร์รู้สึกโกรธเล็กน้อย

เธอเต้นไม่หยุดตามที่บอก แต่คนบอกดันเหม่อลอย

แต่เธอไม่กล้าที่จะหยุดเต้น

แต่เริ่มกระโดดมากขึ้นแทน

“พอได้แล้ว”

ในที่สุด

ฮาร์ดี้ก็ให้เด็กสาวหยุด

อันที่จริง เขาชื่นชมการเต้นของเธออย่างมาก

ฮาร์ดี้รู้สึกพึงพอใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

ในการทำให้เอลิซาเบธ เทย์เลอร์มาเต้นตรงหน้าเขา

Leave a Comment

ไม่ดี!