ตอนที่ 62 เช็คเงินสด
ทั้งสองคนเข้าพักโรงแรมธรรมดาในตัวเมืองโบโกตา ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่มีเงินที่จะพักในโรงแรมหรู แต่เหตุผลหลักคือโรงแรมประเภทนี้ไม่ต้องลงทะเบียนตัวตนเพื่อเข้าพัก ทำให้ไม่เหลือร่องรอยใดๆ ทิ้งไว้
วันถัดมา
ทั้งสองลุกขึ้นและขับแท็กซี่ไปตามถนน
แวะซื้อเครื่องมือบางอย่างที่ร้านขายอุปกรณ์ช่าง จากนั้นมาที่สนามบินโบโกตา ทั้งสองเข้ามาอย่างระมัดระวังในสนามบินเพื่อตรวจสอบแผนผังของที่นี่
ตามข้อมูลที่ได้มา
แดนี่จะนั่งเครื่องบินมาถึงที่นี่คืนนี้ และพวกเขาก็รู้เวลาเครื่องลงจอดที่แน่ชัด
ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเฮนรี่และแมทธิวที่จะฆ่าแดนี่ ปัญหาคือการฆ่าเขาและกำจัดศพอย่างเงียบๆ
พวกเขาไม่รู้ว่าชาวโคลอมเบียจะเตรียมคนมารับแดนี่ที่สนามบินหรือไม่ และไม่รู้ว่าแดนี่เตรียมตัวจะพักอยู่ที่โรงแรมไหน ดังนั้นตอนนี้พวกเขาจึงทำได้แค่พึ่งโชคเท่านั้น
…
แดนี่กำลังนั่งอยู่บนเครื่องบิน
เขามีร่างกายอ้วนท้วมเล็กน้อย และสภาพของเครื่องบินโดยสารในตอนนี้ก็ด้อยกว่าเครื่องบินรุ่นหลังมาก
แถมเครื่องบินยังเจอกระแสลมแรงทำให้เครื่องส่ายไปมาตลอดการเดินทาง ซึ่งความปั่นป่วนของเครื่องบินโดยสารทำให้แดนี่อาเจียนออกมา
โชคดีที่เขาไม่ใช่คนเดียวบนเครื่องที่อาเจียน
การอาเจียนและความเหนื่อยล้าจากการเดินทางทำให้แดนี่รู้สึกอ่อนเพลียเล็กน้อย เขาหยิบยาแก้ปวดมากินสองเม็ด และใช้เวลานอนหลับเพื่อให้ร่างกายดีขึ้น
‘บ้าเอ้ย’
ถ้าไม่ใช่เพื่อแก๊ง ฉันก็คงไม่ต้องมาทนทุกข์กับอะไรแบบนี้ และตอนนี้ไซมอนจะจัดการงานในแก๊งหรือเปล่า…
เขายังนึกถึงแก๊งอื่นๆ อีกหลายแก๊งในลอสแองเจลิส เนื่องจากแผนการสร้างความแตกแยกของเขาทำให้แก๊งยิวกับแก๊งไอริชตอบโต้กันไปมาอยู่ตลอด
ทำให้ตอนนี้ทั้งสองแก๊งสูญเสียเงินเป็นจำนวนมาก ซึ่งยังมีคาสิโนของแก๊งยิวถูกปล้น บาร์ไนต์คลับจำนวนมากถูกโจมตี และไวน์ที่ลักลอบนำเข้ามาก็ถูกศุลกากรจับได้อีก แถมฟาร์มสุนัขของแก๊งไอริชที่ถูกวางยาพิษก็ต้องปิดตัวลง อีกทั้งธุรกิจก็ยังถูกโจมตีและหัวหน้าหน่วยย่อยหลายคนก็ถูกแก๊งยิวสังหาร
ทั้งสองแก๊งมีแนวโน้มที่จะโจมตีแรงขึ้นเรื่อยๆ
เขากำลังเฝ้าดูความตื่นเต้นจากวงนอก และนั่งเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากทั้งสองฝ่าย
แดนี่จินตนาการถึงตอนนั้น
เขาจะปล่อยให้ทั้งสองแก๊งสู้กันจนหมดแรงก่อน แล้วเขาก็ค่อยไปแทงข้างหลัง เมื่อเขารวบรวมกำลังคนได้มากพอ
เขาจะไปโจมตีแก๊งใหญ่สองแก๊งแรกในลอสแองเจลิสให้ราบคาบ
อย่างไรก็ตามแดนี่พบว่าแก๊งยิวและแก๊งไอริชยังคงแข็งแกร่งมากพอสมควร กลายเป็นว่าแก๊งสเปนของเขาได้รับความเดือดร้อนมากที่สุด
ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมแก๊งฉันถูกโจมตีซ้ำแล้วซ้ำเล่า คาสิโนและโคเคนถูกปล้น ทำให้เขาสูญเสียเงินมหาศาล
โดยเฉพาะธุรกิจโคเคนกับโคลอมเบียที่เป็นธุรกิจสำคัญที่สุดของเขา แม้ว่าเขาจะตกเป็นเหยื่อด้วย แต่เขาก็ต้องระดมเงินมาโคลอมเบียเพื่อมาหานายพลกุสตาโว และขอร้องให้นายพลยอมร่วมมือกับเขาต่อไป
บัดซบชะมัด!
เป็นไปได้ไหมที่แก๊งยิวแอบส่งคนมาทำร้ายแก๊งฉัน!
หรือแก๊งไอริช?
แม้ว่าเขากับแก๊งไอริชจะก่อตั้งพันธมิตรขึ้นชั่วคราว แต่ก็คงมีแต่คนโง่ที่เชื่อในพันธมิตรนี้
เพราะอันธพาลมีแต่พวกหลอกลวง
เป็นเรื่องปกติที่จะแอบทำร้ายกันอย่างลับๆ
คราวนี้เขามาหานายพลกุสตาโวพร้อมเช็คเงินสด เขามีความมั่นใจมากในการทำธุรกิจครั้งนี้ เพราะเมื่อได้สินค้ามาเขาจะสามารถเติมช่องว่างเงินที่เสียไปได้อย่างรวดเร็วด้วยราคาตลาดปัจจุบัน
เขาเชื่อว่าตราบใดที่มีโคเคน
ธุรกิจจะกลับสู่ภาวะปกติในไม่ช้าจากนั้นเขาก็จะมีกำลังที่จะจัดการกับอีกสองแก๊งได้
…
เวลา 3 ทุ่มครึ่ง
ในที่สุดเครื่องบินก็ลงจอด
แดนี่รู้สึกลำบากเล็กน้อยที่จะลุกขึ้น
บอดี้การ์ดต้องช่วยพยุงเขาลงจากเครื่องบิน และก่อนหน้านี้เขาก็ติดต่อนายพลกุสตาโวทางโทรเลข บอกเวลาที่ตัวเองจะมาถึงที่นี่ แต่อีกฝ่ายไม่ตอบกลับมา ซึ่งหมายความว่าอีกฝ่ายไม่มีแผนที่จะส่งคนมารับพวกเขา
เขารู้ว่าอีกฝ่ายไม่ค่อยให้ความสำคัญกับเขามากนัก
แต่มันไม่สำคัญ
ตอนนี้แดนี่ต้องเป็นฝ่ายยอมทุกอย่าง
ต้องทำให้อีกฝ่ายเห็นใจให้ได้มากที่สุด
แดนี่เห็นว่ามีห้องน้ำอยู่ข้างหน้าเขา จึงบอกกับบอดี้การ์ด “ฉันจะเข้าห้องน้ำก่อน นายรอฉันอยู่ที่นี่”
“ได้ครับหัวหน้า”
บอดี้การ์ดคอยเฝ้าอยู่นอกห้องน้ำ
ในขณะนั้นมีชายผิวขาวสองคนเดินเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกระเป๋าเดินทางในมือ บอดี้การ์ดจ้องไปที่พวกเขาแล้วไม่สนใจ
พวกเขาคิดว่าพวกนี้น่าจะเป็นผู้โดยสารที่เพิ่งลงจากเครื่องบิน
ในห้องน้ำ
แดนี่กำลังล้างมือหลังจากเข้าห้องน้ำเสร็จ ชายหนุ่มผิวขาวสองคนเดินเข้ามา
แดนี่มองพวกเขาในกระจกและล้างมือต่อไปโดยไม่สนใจ
แต่ทันทีที่เขาก้มศีรษะลง ก็มีเชือกมารัดคอเขาอย่างรุนแรง ทำให้ดวงตาของแดนี่เบิกกว้างขึ้นในทันที
เขากำลังจะตะโกนออกมา แต่มีอีกคนเอามือปิดปากเขาไว้
“แค่ก แค่ก!”
แดนี่ทำได้แค่อ้าปากเพราะหายใจไม่ออก
เขาคว้าเชือกไว้โดยไม่รู้ตัว แต่เชือกนั้นแน่นเข้าไปในคอของเขาแล้ว
เขาไม่สามารถจับมันได้เลย
แดนี่รู้สึกว่าความตายกำลังเดินทางใกล้เข้ามา
เขาพยายามดิ้นรนอย่างหนักขากระแทกไปมาโดยไม่รู้ตัว
สองนาทีต่อมา
แดนี่ก็หมดสติไปเรียบร้อยแล้ว
แมทธิวคลายเชือกออก เฮนรี่แตะที่รูจมูกของแดนี่ ไม่มีลมหายใจแล้ว “แมทธิวเรียกบอดี้การ์ดของแดนี่ข้างนอกมาเถอะ”
แมทธิวออกไป
บอดี้การ์ดของแดนี่ยืนอยู่ข้างสัมภาระที่ด้านนอก แมทธิวออกมาพบเขาและพูดอย่างกังวล “มีชายอ้วนวัยกลางคนหมดสติในห้องน้ำ เขามากับคุณหรือเปล่าเข้ามาดูหน่อยได้ไหม”
บอดี้การ์ดรีบเข้าไปหลังจากได้ยินแบบนั้น
ในห้องน้ำ
แดนี่นอนไร้สติอยู่บนพื้น
บอดี้การ์ดรีบวิ่งไปโดยไม่รู้ตัว แต่จู่ๆ ก็มีเชือกมาพันรอบคอของเขา ปฏิกิริยาของบอดี้การ์ดนั้นเร็วกว่าแดนี่มาก
เชือกที่คอของเขากำลังจะหลุดออกมา แต่ทันใดนั้นก็มีอีกคนเข้ามาต่อยที่ขมับของเขาอย่างแรง
บอดี้การ์ดเวียนหัวในทันที
ตามมาด้วยอาการหายใจไม่ออกอย่างรุนแรง และในไม่ช้าเขาก็ถูกรัดคอตาย
เฮนรี่และแมทธิวรีบออกไปเก็บสัมภาระของแดนี่ที่ด้านนอก
จากการตรวจสอบแผนผังที่นี่ สนามบินแห่งนี้มีห้องน้ำที่ยื่นออกมาจากตัวตึกสนามบินซึ่งเหมาะกับการสอบฆ่าและหลบหนีมาก
ทั้งสองคนเดินกลับเข้ามาเปิดหน้าต่างห้องน้ำ เฮนรี่แหงนออกไปดูด้านนอกแล้วไม่มีใครอยู่รอบๆ จึงโยนร่างของแดนี่และบอดี้การ์ดออกไป ตามด้วยสัมภาระทั้งหมด
ทั้งสองกระโดดออกมาตาม
ปิดหน้าต่าง
และทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ ไม่มีใครบอกได้ว่าเพิ่งมีการฆ่ากันเกิดขึ้นที่นี่
“แมทธิวไปขโมยรถมาที” เฮนรี่กล่าว
“ได้! รอฉันแปป”
สำหรับอดีตคนขับรถบรรทุก การขโมยรถเป็นเรื่องง่ายดาย
แมทธิวไปที่จอดรถของสนามบิน เขาเลือกที่จะขโมยรถกระบะซ่อมบำรุงอากาศยาน
แมทธิวขับรถกลับไปหาเฮนรี่
ทั้งสองยกร่างของแดนี่และบอดี้การ์ดไว้ที่เบาะหลังของรถกระบะ โยนสัมภาระเข้าไปในรถและขับรถออกจากสนามบิน
ยามที่ดูแลหน้าประตูปล่อยให้รถกระบะซ่อมบำรุงอากาศออกไปอย่างเรียบง่ายโดยไม่ต้องมีการตรวจสอบ
เฮนรี่และแมทธิวออกจากสนามบินได้อย่างราบรื่น
รถแล่นไปยังถิ่นทุรกันดารนอกเมืองโบโกตา บริเวณโดยรอบมืดสนิท หลังจากรถกระบะจอดสนิท
เฮนรี่และแมทธิวก็หันไปมองศพแดนี่ที่เบาะหลัง
“เฮนรี่นายบอกว่าเช็คอยู่ที่เขาเหรอ”
“ใช่! มาหากัน”
ทั้งสองค้นตัวศพแดนี่ในที่สุดพวกเขาก็พบกระดาษชิ้นนั้นในกระเป๋าเงินของแดนี่ ทั้งสองคนรวมตัวกันส่องไฟฉายมองอย่างระมัดระวัง
300,000 ดอลลาร์
เฮนรี่และแมทธิวหัวเราะกันคิกคัก
“ฮ่าๆ สำเร็จแล้ว” แมทธิวพูดอย่างตื่นเต้น
เฮนรี่หยิบเช็คยัดใส่กระเป๋าของเขา แล้วตบแมทธิวที่ยังตื่นเต้นอยู่ “ไปทำงานกันต่อเถอะ หัวหน้าบอกให้แดนี่หายไปอย่างเงียบๆ ฉันคิดว่าเราต้องขุดหลุมฝังเขา และอย่าให้ใครหาเขาเจอ”
“ตกลง! ขุดหลุมๆ”