ตอนที่ 219 ผู้หญิงในฝันของผู้ชาย
“คุณเอ็ดเวิร์ดค่ะ ฉันขอเบิกเงินบริษัทล่วงหน้าสักสองสัปดาห์ก่อนได้ไหมค่ะ พอดีฉันเป็นหนี้เจ้าของบ้านไว้สองเดือนแล้ว…” มอนโรกระซิบ
พร้อมกับจ้องมองด้วยสายตาวิงวอน
เอ็ดเวิร์ดเองก็เพิ่งเห็นอพาร์ทเม้นท์ที่มอนโรอยู่ มันมีเพียงห้องเดียวกับห้องน้ำหนึ่งห้องเท่านั้น แถมเฟอร์นิเจอร์ก็มีน้อยจนนับชิ้นได้ เมื่อมองเข้าไปครั้งแรกก็จะได้เลยว่าเธอนั้นใช้ชีวิตลำบากมาก
“อืม…มันก็ยุ่งยากอยู่นะถ้าจะเบิกเงินบริษัทก่อน งั้นเอางี้ดีกว่า เดี๋ยวผมให้เงินส่วนตัวของผมกับคุณก่อน 200 ดอลลาร์และหลังเงินเดือนออกค่อยเอามาคืนผมนะครับ”
เอ็ดเวิร์ดพูดจบเขาก็หยิบเงินในกระเป๋าออกมา 200 ดอลลาร์ก่อนยื่นใหักับมอนโร
มอนโรก็รับเงินมาอย่างมีความสุขและพูดว่า “ขอบคุณค่ะ คุณเอ็ดเวิร์ด เมื่อฉันได้เงินเดือนแล้วฉันจะรีบคืนให้นะคะ”
เอ็ดเวิร์ดพยักหน้าและบอกลามอนโรอีกครั้ง
เขาขึ้นไปนั่งบนรถและมองไปที่สัญญาในมือ ต้องบอกก่อนว่าตั้งแต่เขาเป็นประธานของบริษัท เรื่องเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้ปกติจะเป็นลูกน้องของเขามาทำให้
แต่เหตุผลที่วันนี้เขามาหามอนโรด้วยตัวเองนั้นเพราะบอสของเขา เขานั้นรู้จักบอสตัวเองเป็นอย่างดี แล้วถ้าคนคนนั้นไม่ใช่คนที่พิเศษ เขาก็คงจะไม่มาอธิบายด้วยตัวเองอย่างแน่นอน
สำหรับคนนี้บอสเป็นคนบอกเองว่าต้องทำออกมาให้ดี และถึงสถานะของเขาจะเป็นประธานบริษัท แต่ถ้าในสายตาของคนนอกหรือในสายตาของบอส เขาก็เป็นแค่ลูกจ้างคนหนึ่งซึ่งถ้าหากทำงานที่บอสมอบหมายออกมาไม่ดี… แล้วเขาจะมีไว้ทำไม?
แน่นอนว่าเขากลัวความผิดพลาดที่จะเกิดขึ้น เขาก็เลยมาที่นี่ด้วยตัวเอง
ยังไงเขาก็เคยเป็นผู้จัดการของบริษัทนายหน้าและยังคุ้นเคยกับการทำสัญญาเป็นอย่างดี
แต่ถึงแม้บอสจะถูกใจมอนโรแค่ไหน เขาก็ไม่ได้ให้สัญญาที่พิเศษอะไรกับเธอ ซึ่งสัญญาระดับ C นี้มันก็เป็นสัญญาปกติเท่านั้น
แล้วสิ่งที่เขาทำก็แค่ต้องหลอกล่อเธอเท่านั้นเอง ส่วนที่เหลือนั้นเขาจะให้บอสเป็นคนจัดการ เพราะเขานั้นเป็นแค่คนเตรียมห้องไว้ให้บอสของเขามาจับเจ้าแมวตัวนี้ไป
และถ้าหากเขาทำมันด้วยตัวเองทั้งหมด บอสของเขาจะเล่นอะไรล่ะ? คิดดูถ้าบอสเบื่อที่เขาทำแบบนี้ วันดีๆ ของเขาก็จะจบลง
แล้วมันยังมีอีกผลข้อหนึ่งที่เขานั้นมาที่นี่ด้วยตัวเอง
เนื่องจากหญิงสาวคนนี้อาจกลายเป็นหมอนให้บอสในอนาคต และเขาก็รู้ดีว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป ดังนั้นมันก็เป็นเรื่องดีที่จะสานสัมพันธ์กับมอนโรไว้บ้าง ยังไงมันก็เป็นเรื่องดีสำหรับเขาอยู่แล้ว
แต่อีกเรื่อง
มันก็ต้องบอกเลยว่าบอสของเขานั้นมีวิสัยทัศน์ที่ยอดเยี่ยม
เพราะมอนโรคนนี้นั้นเป็นสาวเซ็กซี่ที่มองครั้งแรกก็รู้ได้เลย ด้วยรูปลักษณ์ที่ดูอ่อนหวานผสมด้วยร่างกายที่เร่าร้อน ซึ่งเธอนั้นจัดอยู่ในประเภทหญิงสาวที่โครงเล็ก แต่ส่วนที่ใหญ่โตนั้นก็ถือว่าใหญ่โตมากที่สุด แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้คือหุ่นที่หญิงสาวๆ หลายคนนับไม่ถ้วนใฝ่ฝันถึง
พร้อมกับใบหน้าที่สวยงามคล้ายกับลูกพีชของเธออีก…
…การออดิชั่นยังคงดำเนินต่อไป
และสถานีโทรทัศน์เอบีซีก็ออกอากาศการออดิชั่นทุกวันเหมือนกัน
แล้วทันทีที่รายการนี้เริ่มมันก็ดึงดูดความสนใจได้ทั่วทั้งสหรัฐอเมริกา เพราะยังไงการที่คนธรรมดานั้นสามารถไล่ตามความฝันของพวกเขาโดยการเป็นดาราดังได้ มันก็คือคือความฝันของชาวอเมริกาที่ดีเยี่ยมที่สุด
และเมื่อรายการซูเปอร์ไอดอลเริ่มเรตติ้งของสถานีโทรทัศน์ก็พุ่งสูงขึ้น
พอถึงเวลาสองทุ่มครึ่ง ผู้คนทั้งหมดจะเปลี่ยนช่องเป็นของสถานีโทรทัศน์เอบีซีทันที และจากการสำรวจของบริษัท พวกเขาก็พบว่าเรตติ้งของผู้เข้าชมของรายการซูเปอร์ไอดอลนั้นมากกว่า 90% ซึ่งมันนับว่าน่าทึ่งมาก! เพราะมันสูงกว่ารายการที่ออกอากาศอยู่ตอนนี้อีก
ส่วนอีกสองสถานีโทรทัศน์นั้นก็กำลังประสบปัญหาบางอย่าง เพราะเมื่อไม่นานมานี้เรตติ้งของภาพยนตร์ซีรีย์ ‘แวมไพร์กับมนุษย์หมาป่า’ ก็กำลังลดลงอย่างรวดเร็ว มันก็เลยทำให้สถานีโทรทัศน์โคลัมเบียนั้นอยากจะเปลี่ยนกลยุทธ์ไปทำรายการ ‘อเมริกันไอดอล’ เมื่อภาพยนตร์ซีรีย์นั้นออกอากาศจบ
แน่นอนว่าทั้งสองสถานีนั้นคิดไว้แล้วว่ารายการแบบนี้จะเป็นที่นิยม แต่หลังจากตรวจสอบลิขสิทธิ์มันก็พบว่าสถานีโทรทัศน์เอบีซีนั้นจดทะเบียนไว้หมดแล้ว
อ่า ในเรื่องแบบนี้สถานีโทรทัศน์เอบีซีก็ไม่พลาดเลยสักนิด…
แม้ว่าพวกเขานั้นจะคิดรายการรูปแบบใหม่เพื่อพยายามเลี่ยงลิขสิทธิ์ของสถานีโทรทัศน์เอบีซี มันก็ไม่ง่ายเลย เพราะรายการขนาดใหญ่แบบนี้มันต้องใช้เงินลงทุนเป็นจำนวนมาก
แถมเมื่อไม่นานมานี้พวกเขาก็เพิ่งจะความยาวของรายการที่พวกเขาลงทุนไปและผลิตรายการที่คล้ายกับของสถานีโทรทัศน์เอบีซีไปด้วย ในตอนนี้พวกยังอยากจะผลิตรายการโชว์ขนาดใหญ่ที่ต้องใช้เงินจำนวนมาก เกรงว่าคงจะผ่านคณะกรรมการบริหารไม่ง่ายเลย
อีกอย่างถ้าไม่ลงทุนอะไร มันก็ไม่มีทางทำเงินได้หรอก…
แต่บางครั้งเมื่อลงทุนอะไรไปมันก็ใช่ว่าจะทำเงินได้ตลอด
ซึ่งในตอนนี้สถานีโทรทัศน์ทั้งสองก็อยู่ในความร่วมมือกัน
แต่ถึงแม้พวกเขาจะช่วยกันลงทุนเงินจำนวนมากเพื่อที่จะตามสถานีทโทรทัศน์เอบีซีให้ทัน มันก็ไม่มีใครรู้อีกว่าพวกเขานั้นจะคิดอะไรใหม่ๆ ออกมาอีกไหม
ถ้าจะให้พูดพวกเขานั้นไม่มีวันตามทันเลย…
เวลานี้สถานีโทรทัศน์นั้นกำลังถ่ายทอดสดผู้เข้าแข่งขันอยู่
โดยเด็กหนุ่มหล่อเหลาชื่อเอลวิส เพรสลีย์นั้นยังเป็นนักเรียนม.ต้น ผนังบ้านของเขานั้นเต็มไปด้วยภาพโปสเตอร์ของ นักร้องที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในสหรัฐอเมริกา
เพรสลีย์นั้นกระตือรือร้นอย่างมากและเริ่มแนะนำครอบครัวของเขาให้ฟัง โดยพ่อแม่ของเขานั้นเป็นคนงานในฟาร์มแห่งหนึ่ง และเขาก็ยังมีน้องชายกับน้องสาวอย่างละหนึ่งคน ตัวเขานั้นมีส่วนร่วมในคณะนักร้องประสานเสียงตั้งแต่ตอนยังเด็กๆ มันก็เลยทำให้เขาตกหลุมรักการร้องเพลง
ในตอนท้ายของโชว์เขามักจะนั่งอยู่ใต้ต้นไม้และร้องเพลงให้น้องชายฟัง มันก็ดูเหมือนว่าเด็กน้อยทั้งสองจะถูกพี่ชายทรมานอยู่บ่อยครั้ง… เพราะหลังจากได้ยินไม่กี่คำพวกเขาทั้งสองก็รีบวิ่งหนีไป เอลวิสเล่าเรื่องพร้อมกับทำหน้าหมดหนทางให้กล้อง…
คนต่อไปคือชะไนยา ทเวนที่บอกว่ามาดูดาราดัง โดยเธอนั้นมาจากครบครวยที่ร่ำรวยเป็นอย่างมาก พ่อของเธอเป็นนักธุรกิจและแม่ของเธอเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เธอได้รับการศึกษาด้านดนตรีตั้งแต่เธอยังเป็นเด็ก และเธอยังได้เรียนเปียโนหรือเครื่องดนตรีอื่นๆ อีกมากมาย เธอก็คือเจ้าหญิงคนหนึ่งก็ว่าได้
ปัจจุบันเธอกำลังศึกษาอยู่ในมหาลัยด้านดนตรี USC และความฝันในอนาคตของเธอก็คือการได้เป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียงหรือนักร้องที่โด่งดัง
คนต่อไปก็คือผู้เข้าแข่งขันแม่เลี้ยงเดียวคนหนึ่งชื่อแพทซี่ คลินฃที่ชีวิตของเธอนั้นช่างแตกต่างกับชะไนยา ทเวนอย่างน่าใจหาย แพทซี่ คลินฃนั้นมีรูปร่างโดยรวมที่ธรรมดาและมีอาชีพคือแม่บ้านเท่านั้น
แถมด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอจึงหย่ากับสามีและเอาลูกสาววัย 8 ขวบออกมาเลี้ยงด้วยตัวคนเดียว เธอเลือกทำงานเป็นคนงานหญิงในโรงงานตัดเย็บในวันธรรมดา และมีบ้านเช่าอยู่หลังหนึ่ง ซึ่งหลังจากหักค่าเช่าและค่าใช้จ่ายอื่นๆ แล้ว เธอก็แทบจะไม่เหลือเก็บเลย ในหนึ่งวันเธอจะทำงานทั้งวัน แล้วหลังจากกลับบ้าน เธอก็ยังมีงานบ้านที่รอเธออยู่ มันก็เลยทำให้เธอรู้สึกเหนื่อยมากในทุกวัน
ดังนั้นงานอดิเรกเพียงอย่างเดียวของเธอก็คือการฟังวิทยุ
แถมมันก็ยังเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดในครอบครัวของเธอ
เพลงทั้งหมดที่เธอร้องนั้นเรียนด้วยตัวเองจากวิทยุ เธอไม่รู้แม้กระทั่งวิธีใช้ลมหายใจในการร้องเพลง เธอแค่เลียนแบบเอาเท่านั้น
ดังนั้นก็ต้องบอกเลยว่าพรสวรรค์ของเธอนั้นดีมาก เพราะเพียงแค่การเลียนแบบ เธอก็สามารถร้องเพลงที่ไพเราะออกมาได้
แพทซี่ คลินฃนั้นยืนอยู่บนเนินดิน พร้อมกับร้องเพลงโปรดของเธอออกมา และแน่นอนว่าผู้ชมเพียงคนเดียวของเธอนั้นก็คือลูกสาวสุดที่รักของเธอ ส่วนความฝันของเธอนั้นก็เรียบง่ายมาก มันก็แค่การได้ยืนอยู่บนเวทีใหญ่สักครั้ง…
เรื่องราวของแพทซี่ คลินฃทำให้ใครหลายๆ คนสะเทือนใจขึ้นมาทันที
…หลังจากผ่านไปอีกสองสามคนก็ถึงคนสุดท้ายนั้นก็คือมอนโร
โดยที่กล้องนั้นกำลังสำรวจไปรอบๆ ห้องของหญิงสาวมอนโร และมันก็เห็นได้ชัดเจนว่าห้องของเธอนั้นไม่มีอะไรเลย วันนี้มอนโรกำลังแต่งตัวออกไปเป็นนางแบบที่สตูดิโอถ่ายภาพแห่งหนึ่ง
แล้วในระหว่างการแต่งหน้ามอนโรก็เติมใฝที่บนใบหน้าของเธอ มันก็ทำให้นักข่าวถึงกับถามเธอว่าทำไมถึงต้องเติมใฝลงไปด้วย มอนโรก็ตอบกลับด้วยรอยยิ้มว่า “บางครั้งสิ่งที่ไม่สมบูรณ์แบบก็อาจจะสวยงามที่สุด…”
ตามคำขอของช่างภาพเธอนั้นจะต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า โพสท่าต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นท่าเซ็กซี่ ท่าน่ารัก พร้อมกับยิ้มหวานให้กล้องเป็นครั้งคราว
เมื่อสิ้นสุดการถ่ายภาพ
เธอก็จะได้รับเงิน 5 ดอลลาร์เป็นค่าจ้าง
ซึ่งแค่นี้มันก็ทำให้มอนโรรู้สึกดีใจมากและหันไปพูดกับกล้องว่า “มันไม่ใช่ทุกวันที่จะมีงานแบบนี้เข้ามา และนี้เป็นงานครั้งที่สองที่ฉันได้รับในสัปดาห์นี้”
เมื่อถึงตอนเย็นมอนโรก็กลับบ้าน ขณะที่มอนโรเปิดประตูอพาร์ตเมนต์เจ้าของบ้านหัวล้านก็ออกมาและมองไปที่มอนโรก่อนจะพูดว่า “มอนโร เธอค้างค่าเช่าสองเดือนแล้วนะ”
เมื่อได้ยินใบหน้าของมอนโรก็เปลี่ยนเป็นสีหน้าอ้อนวอนทันที “คุณเจ้าของค่ะ ขอเวลาให้ฉันอีกหนึ่งสัปดาห์ได้ไหม แล้วถ้าหากฉันไม่ผ่านการออดิชั่นของรายการซูเปอร์ไอดอล ฉันจะออกไปหางานที่มั่นคงกว่านี้และนำเงินมาจ่ายค่าเช่าให้ตรงเวลาทุกครั้ง”
เจ้าของบ้านที่ได้แค่ผายมือก่อนจะพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็ขออวยพรให้เธอประสบความสำเร็จ…”
หลังจากพูดจบเขาก็กลับเข้าไป
ในความจริงนั้นหลังจากที่ยืมเงินจากเอ็ดเวิร์ด เธอก็ได้จ่ายค่าเช่าให้เจ้าของบ้านหัวล้านนี้ไปแล้ว ครั้งนี้มันก็เป็นแค่พล็อตละครนิดๆ หน่อยๆ
ซึ่งเธอก็มีความสุขมาก เพราะเธอนั้นได้เป็นพิธีกรรายการโทรทัศน์ในครั้งนี้
กลับไปที่ห้อง มอนโรก็หยิบขนมกับแยมออกมาก่อนที่จะเอาแยมออกมาทาเล็กน้อยระหว่างขนมปัง 2 แผ่น แล้วนี่ก็คือมื้อเย็นของเธอ
“แค่นี้พอหรือครับ?” พิธีกรชายถาม
“ฉันกำลังลดน้ำหนักอยู่ค่ะ” มอนโรยิ้ม
แต่หลายคนก็รู้สึกว่ารอยยิ้มหวานๆ ของเธอนั้นมีความเศร้าแฝงอยู่
เมื่อถึงกลางคืนเธอก็ขึ้นไปบนเตียง
มอนโรเปลี่ยนเป็นชุดนอนที่โชว์เรือนร่างสุดเซ็กซี่ของเธอออกมาอย่างเต็มที่ ต้องบอกเลยว่าเธอนั้นเหมาะสมที่จะเป็นหญิงสาวที่ผู้ชายนับไม่ถ้วนใฝ่ฝันถึงจริงๆ
เธอนั้นกำลังนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียง พร้อมกับที่กล้องค่อยๆ ซูมออกไปช้าๆ เสมือนกับเป็นการบอกลาเธอและเธอคนนี้ที่กำลังโบกมือให้กล้อง
“ราตรีสวัสดิ์นะคะ”
มอนโรนั้นได้เซ็นสัญญาแล้ว และดีไซเนอร์ของบริษัทก็บอกได้เลยว่าเธอนั้นเซ็กซี่มาก ไม่ว่าจะเป็นท่าทางของเธอหรือรอยยิ้มทุกอย่างก็มีความเซ็กซี่แฝงอยู่ มันเหมือนกับว่าสิ่งนี้ติดตัวเธอมาตั้งแต่กำเนิด
และเรียกกันทั่วไปว่าพรสวรรค์
ซึ่งพรสวรรค์ของใครบางคนอาจเป็นความฉลาด
พรสวรรค์ของใครบางคนก็อาจเป็นการวาดภาพ
หรือพรสวรรค์ด้านดนตรี
แต่สำหรับมอนโรนั้นก็คือความเซ็กซี่
คืนนี้จะมีผู้ชายกี่คนกันนะที่ฝันถึงมอนโร…
หลังจากดูรายการจบ ฮาร์ดี้ก็คิดอยู่พักหนึ่งและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเอ็ดเวิร์ด “รายการครั้งนี้ทำได้ดีมาก และหน้าที่ของมอนโรก็เหมาะสมแล้ว ธีมเซ็กซี่ของเธอนั้นดีกับเธออยู่แล้ว ดังนั้นทำต่อไป ปั้นเธอให้เป็นนักแสดงเซ็กซี่รุ่นใหม่ให้ได้”
“งั้นบอสคุณอยากให้มอนโรได้ที่หนึ่งไหม” เอ็ดเวิร์ดถาม
“ไม่ต้อง เพราะด้วยความสามารถของเธอนั้นไม่มีสิทธิ์ที่จะได้ที่หนึ่งอยู่แล้ว และถึงแม้รายการซูเปอร์ไอดอลนี้จะเป็นของเราเองเราก็จะทำให้มันนั้นยุติธรรมมากที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ ดังนั้นการจัดอันดับที่สูงสุดจะถูกมอบให้กับคนมีความสามารถเท่านั้น”
“ส่วนมอนโร…”
ฮาร์ดี้คิดอยู่พักหนึ่ง
“นายสามารถมอบฉายาให้เธอได้ เช่น ‘นักร้องหญิงที่เป็นชื่นชอบของผู้ชม'” ฮาร์ดี้ตอบ
เอ็ดเวิร์ดเริ่มรู้สึกกระตือรือร้นขึ้นมาทันที
บอสของเขายังเป็นคนที่มีไอเดียดีๆ อยู่เสมอเลย เขานั้นไม่ได้ให้อันดับดีๆ แก่เธอ แต่ให้ฉายาแยกออกมา ซึ่งมันก็ไม่มีผลต่อความยุติธรรมใดๆ และมันยังถือว่าให้ความสำคัญกับมอนโรอีก
แต่ถึงจะไม่มีฉายา ‘ขวัญใจผู้ชม’ หญิงสาวมอนโรก็ยังเป็นที่ชื่นชอบของเหล่าผู้ชายโดยเฉพาะอยู่แล้ว
สมกับเป็นบอสของเขาจริงๆ เขานั้นสามารถคิดสิ่งที่ดีงามแบบนี้ออกมาได้สบายๆ
“บอสครับ เนื่องจากมีนักร้องหญิงที่ ‘ขวัญใจผู้ชม’ แล้ว ผมขอเสนอให้มีนักร้องชายที่เป็น ‘ขวัญใจผู้ชม’ อีกได้ไหม? หรือจะเป็น ‘นักแสดงที่ยอดเยี่ยม’ กับอีกอัน ‘นักร้องที่มีเสียงอันไพเราะ’ ครับ” เอ็ดเวิร์ดเสนอไอเดียของเขาออกไป
“ฮ่าๆ นายก็ตัดสินใจเรื่องพวกนั้นด้วยตัวเองได้เลย” ฮาร์ดี้ยิ้ม
ต้องบอกเลยว่าลูกน้องของเขาช่างเป็นกลุ่มคนที่ฉลาดจริงๆ ตัวเขานั้นแค่แนะนำไปบางอย่าง พวกเขาก็สามารถต่อยอดไปได้ด้วยตัวเองมันทำให้ฮาร์ดี้พึงพอใจมากจริงๆ
หลังจากวางสาย ฮาร์ดี้ก็หยิบแก้วเครื่องดื่มของเขาขึ้นมา
แล้วเรื่องเข้าหามอนโร?
ตอนนี้ยังไม่ต้องรีบร้อน
อนาคตยังอีกยาวไกล
อยากได้ที่ปรับตัวอักษร-ปรับระยะห่างระหว่างบรรทัดครับ อ่านในมือถือ ยากมาก
ผมเพิ่มให้นะครับ