*ขอเปลี่ยนจากครอบครัวสตาแลคเป็นสตราชีย์นะครับ*
ตอนที่ 158 ปะทะกับสี่ครอบครัวใหญ่
คฤหาสน์คอร์เลโอเน
เจ้าพ่อมาเฟียกำลังโกนหนวดเคราหน้ากระจก พร้อมกับหวีผมอย่างระมัดระวัง และใช้แว็กซ์ทำให้ผมดูเรียบร้อยขึ้น
เขาไม่ให้ฝ่ายตรงข้ามเห็นความไม่เรียบร้อยเหล่านี้
เขาต้องการบอกทุกคนว่าเขายังคงเป็นวีโต้คอร์เลโอเนที่ครั้งหนึ่งเคยทรงพลัง
เมื่อเขามาถึงห้องนั่งเล่น ทอม ไมค์ และเฟรโดก็อยู่ที่นี่แล้ว
เจ้าพ่อมาเฟียมองไปที่เด็กทั้งสามคนและยิ้มออกมา “ไม่ต้องห่วง การประชุมครั้งนี้จะไม่เป็นอันตราย พวกเขาจะไม่ทำอะไรในระหว่างการเจรจาสันติภาพ มิฉะนั้นจะเป็นการละเมิดกฎพื้นฐานที่สุดของคณะกรรมการมาเฟีย”
“ทอม เธอมากับฉัน” เจ้าพ่อมาเฟียกล่าว
ทอมหยิบชุดสูทของเจ้าพ่อมาเฟียจากไม้แขวนเสื้อและช่วยเขาใส่มันจากด้านหลัง
เนื่องจากการบาดเจ็บของเจ้าพ่อมาเฟียยังไม่ได้รับการรักษาอย่างสมบูรณ์ และยังคงเป็นเรื่องยากเล็กน้อยที่จะยืดแขนของเขา
หลังจากแต่งตัวเสร็จ เจ้าพ่อมาเฟียก็ส่องกระจกและจัดทรงผมสีขาวของเขาอีกครั้ง
เขารู้สึกว่าเขายังสามารถต่อสู้ได้ในเวลานี้
ทอมพาเจ้าพ่อมาเฟียไปที่โรงแรมของบาซินี่
ก่อนลงจากรถเจ้าพ่อมาเฟียสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อทำให้ตัวเองดูมีเรี่ยวแรงมากขึ้น
ประตูรถเปิดออกและวีโต้คอร์เลโอเนก็เดินเข้าไปห้องประชุมของโรงแรม
เขาเห็นเอมิลิโอ บาซินี่กำลังยืนรอเขาอยู่หน้าประตู
บาซินี่ยิ้มให้เจ้าพ่อเฟียและพูดว่า “วีโต้ ไม่เจอกันนานเลยนะ”
“ใช่ เราไม่ได้เจอกันอีกเลยตั้งแต่การประชุมคณะกรรมการครั้งล่าสุด ฉันคิดว่านายจะมางานวันเกิดฉันครั้งที่แล้วซะอีก แต่ไม่คิดว่านายจะไปคิวบา” เจ้าพ่อมาเฟียพูดด้วยรอยยิ้ม และน้ำเสียงของเขาก็ดูเหมือนคนปกติ…
เมื่อเขาเหลือบมองไปที่ห้องโถง เขาก็เห็นหัวหน้าครอบครัวมากกว่า 20 คนนั่งอยู่ที่โต๊ะ
เจ้าพ่อมาเฟียยังเห็นฟิลิปหัวหน้าครอบครัวตาร์ตาลยาอยู่ที่นี่ด้วย
อย่าลืมตระกูลคอร์เลโอเนและตาร์ตาลยามีความเกลียดชังกันอย่างที่สุด
ซึ่งซันนี่ได้ฆ่าบรูโน่ลูกชายของฟิลิป แต่ซันนี่ก็ถูกฆ่าตายในภายหลัง
และเจ้าพ่อมาเฟียก็รู้ดีว่าฟิลิปเป็นคนทำ…
ณ ตอนนี้ฟิลิปยังคงจ้องมองเจ้าพ่อมาเฟียด้วยสายตาอาฆาตแค้น…
…
เจ้าพ่อมาเฟียมองไปหัวหน้าครอบครัวคนอื่นๆ
ซึ่งบางคนก็พยักหน้าเล็กน้อยให้เขา บางคนก็เฉยเมย และบางคนก็เล่นกับที่จุดบุหรี่ในมือ
เจ้าพ่อมาเฟียรู้ดีว่าการพบกันในวันนี้คงไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะเขาอาจจะถูกครอบครัวเหล่านี้กดดันอีกครั้ง เหมือนสองสามเดือนก่อนที่จะเกิดสงคราม
ทอมไปยืนที่ตำแหน่งของเขา และช่วยเจ้าพ่อมาเฟียดึงเก้าอี้ออกมา
หลังจากเจ้าพ่อมาเฟียนั่งลงทอมก็นั่งลงบนเก้าอี้ข้างหลังของเจ้าพ่อมาเฟีย
หลังจากที่ทุกคนนั่งลง บาซินี่ก็ยืนขึ้นและพูดว่า “มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้ และครอบครัวแต่ละครอบครัวก็ได้รับความเดือดร้อนในระดับที่แตกต่างกัน ดังนั้นการประชุมของวันนี้ก็คือการแก้ไขข้อขัดแย้งระหว่างครอบครัวของทุกคน”
“ในการประชุมวันนี้ ฉันหวังว่าปัญหาทุกอย่างมันจะจบลงที่นี่ แทนที่จะสานต่อความขัดแย้งต่อไปไม่รู้จบ”
หลังจากบาซินี่พูดจบ เขาก็มองไปที่เจ้าพ่อมาเฟีย “วีโต้ นายมีอะไรจพูดไหม?”
เจ้าพ่อมาเฟียเม้มปาก กางแขนออกและพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “แล้วเรื่องมันกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง? ฉันยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำ! และมันก็น่าเสียดายที่เรื่องเหล่านี้เกิดขึ้น…”
“พวกนายรู้ไหมว่าฉันถูกลอบสังหาร? มันมีมือปืนบุกไปยิงฉันถึง 12 นัด และตาร์ตาลยาก็สูญเสียลูกชาย แต่ลูกชายของฉันก็ตายไปด้วยเหมือนกัน ทุกๆ อย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นเรื่องน่าเศร้าอย่างมาก”
“เราต่อสู้กันมาหลายเดือนและความสูญเสียก็มหาศาล ฉันคิดว่ามันต้องหยุดได้แล้ว เพราะมันจะไม่ดีสำหรับทุกคนหรอกที่จะดำเนินความขัดแย้งนี้ต่อไป”
หลังจากที่เจ้าพ่อมาเฟียพูดจบ เขาก็มองไปที่ฟิลิปหัวหน้าครอบครัวตาร์ตาลยาเพื่อดูว่าเขาจะพูดอะไร
แต่ก่อนที่ฟิลิปจะพูดบาซินี่กลับพูดขึ้นมาก่อน
“วีโต้ ฉันอยากจะพูดถึงสาเหตุของการเกิดเหตุการณ์เหล่านี้ขึ้น สาเหตุก็คือทุกครอบครัวต้องการที่จะดำเนินธุรกิจยาเสพติด”
“และครอบครัวคอร์เลโอเนก็มีเส้นสายที่เกี่ยวข้องกับกฎหมายมากมายในนิวยอร์ก แต่นายกลับไม่เต็มใจที่จะช่วยเหลือทุกคน วีโต้ นายจะทำแบบนี้กับเพื่อนไม่ได้ นายต้องแบ่งปันเส้นสายนี้มาและเราก็จะสร้างความมั่งคั่งไปด้วยกัน”
“แน่นอน เราใช้ประโยชน์จากความสัมพันธ์ของนาย เราก็ยินดีที่จะจ่ายเงินให้…”
“และเป็นโซลาสโซ่ที่ยิงนาย ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องของโซลาสโซ่ ถึงเขาจะตายไปแล้วแต่ธุรกิจยายังคงอยู่ นอกจากนี้นายก็รู้ว่าตอนนี้ธุรกิจต่างๆ ก็ไม่ทำเงินมากนัก และครอบครัวอื่นๆ ก็ต้องการแหล่งรายได้ที่ดีขึ้น”
หลังจากพูดประโยคนี้แล้ว บาซินี่ก็เหลือบมองไปที่ผู้อาวุโสคนอื่นๆ ในครอบครัว
แล้วก็มีคนยืนขึ้น
เขาก็คือนิโคลัส ซิวเวอร่าหัวหน้ามาเฟียของเมืองแคนซัสที่มีทรงผมหยิกสั้นและรูปร่างอวบอ้วน
ผู้ชายคนนี้เอาซิการ์ใส่ปากและพูดกับเจ้าพ่อมาเฟียว่า “วีโต้ ฉันก็ไม่ชอบยาเสพติดเหมือนกัน แต่สิ่งนี้จะเป็นธุรกิจที่ดีอย่างแน่นอน เพราะคนของฉันซื้อมันมาในราคาแค่สามหรือสี่พันดอลลาร์แต่พวกเขากลับขายมันได้ถึง 50,000 ดอลลาร์”
“บางครั้งฉันก็ไม่สามารถควบคุมลูกน้องที่ทำธุรกิจนี้ได้ เพราะกำไรที่พวกเขาได้รับมันเยอะจริงๆ และนายสามารถถามครอบครัวที่อยู่ที่นี่ได้เลยว่าใครต้องการที่จะทำธุรกิจนี้บ้าง”
หลังจากที่ชายร่างอ้วนพูดจบ เขาก็เหลือบมองไปที่หัวหน้าครอบครัวเหล่านี้
และหัวหน้าครอบครัวเหล่านี้ก็พยักหน้าทีละคน
พวกเขาทุกคนแสดงจุดยืนและเต็มใจที่จะทำธุรกิจนี้
หลังจากที่ซิวเวอร่าหัวหน้าของมาเฟียเมืองแคนซัสพูดจบ
หัวหน้ามาเฟียเมืองบอสตันก็ยืนขึ้นและพูดว่าเขาต้องการทำธุรกิจนี้
ส่วนหัวหน้าครอบครัวคนอื่นๆ ก็พยักหน้าแทนคำตอบ
ทอมนั่งอยู่ข้างหลังเจ้าพ่อมาเฟียและกลืนน้ำลายเบาๆ
เขารู้ตัวอยู่แล้วว่าครอบครัวคอร์เลโอเนถูกทุกครอบครัวเหล่านี้เกลียด เพียงเพราะพวกเขาปฏิเสธุรกิจยา
เขาเงยหน้าขึ้นมองไปที่พ่อทูนหัว
คนคนนี้คือพ่อที่รับเขามาเลี้ยงและเลี้ยงตัวเขาให้เติบใหญ่
ทันใดนั้นเขาก็มีความรู้สึกเหมือน…
พ่อทูนหัวเหมือนสิงโตที่กำลังจะตาย และคนเหล่านี้ก็เป็นกลุ่มไฮยีน่าที่กำลังบังคับให้พ่อทูนหัวยอมแพ้
และถ้าไม่ยอม พวกเขาก็จะรุมโจมตีฆ่าราชาสิงโตแก่ให้ตาย…
เจ้าพ่อมาเฟียไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา และไม่มีใครเดาได้ว่าเขาคิดอะไรอยู่
ทว่าเมื่อคนเหล่านี้พูดจบทุกคนก็มองไปที่เขาและรอท่าทีของเจ้าพ่อมาเฟีย
คำกล่าวของเจ้าพ่อมาเฟียต่อไปนี้อาจส่งผลกระทบต่อทิศทางในอนาคตของมาเฟียทั้งหมด
อาจจะเป็นการทำสงครามต่อไปหรือสร้างโชคลาภร่วมกันก็ได้…
ห้องประชุมเงียบไป 10 วินาที
บรรยากาศเย็นเยือกเล็กน้อย
เจ้าพ่อมาเฟียเม้มปากและพูดออกมา “ฉันตกลงที่จะทำธุรกิจนี้”
เมื่อเจ้าพ่อมาเฟียพูดจบ หัวหน้าครอบครัวเหล่านี้ก็แสดงสีหน้ายินดีออกมา เพราะในที่สุดเขาที่ดื้อรั้นก็ยอมตกลง
“อย่างไรก็ตามฉันมีเงื่อนไขบางอย่าง”
“เงื่อนไขอะไร?” บาซินี่ถาม
พ่อทูนหัวของฟีลิปเหลือบมองดูหัวหน้าครอบครัวตาร์ตาลยาและกล่าวว่า “บุตรชายของฟีลิปตายแล้ว และซันนี่ก็ตายไปด้วย ฉันอยากให้เรื่องราวบาดหมางทุกอย่างจบลงที่นี่”
“เพราะลูกชายคนที่สองและลูกชายคนเล็กของฉันกำลังถูกลอบสังหารทีละคน ในเวลานี้ฉันต้องได้การรับประกันว่าจะไม่มีใครแตะต้องพวกเขาในอนาคต หากพวกเขาโชคร้ายในอนาคต ไม่ว่าจะเป็นถูกยิงตาย อุบัติทางรถยนตร์ ถูกจับเข้าคุก หรือแม้กระทั่งถูกฟ้าผ่า ฉันก็จะโทษทุกคนที่อยู่ที่นี่และครอบครัวคอร์เลโอเนก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อแก้แค้น”
“แน่นอนว่าฉันหมายถึงคนที่อยู่ในครอบครัวคอร์เลโอเนทุกคนด้วย” หลังจากพูดจบ
เจ้าพ่อมาเฟียก็มีดวงตาเฉียบคมและมองไปที่หัวหน้าครอบครัวทุกคนในห้อง
เสมือนช่วงเวลานี้
เขาได้กลับมาเป็นสิงโตที่ดุร้ายอีกครั้งเป็นสิงโตที่จะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องลูกของมัน
ทุกคนที่นี่รู้ดี
แม้ว่าครอบครัวคอร์เลโอเนจะได้รับความเสียหายแต่เขาก็ยังแข็งแกร่งและมีความสามารถในการฆ่าทุกครอบครัวหรือแม้กระทั่งหลายครอบครัวในห้อง
บาซินี่มองไปที่ฟิลิปและขยิบตาให้เขา
มันหมายถึงการขอให้เขาเห็นด้วยอย่างรวดเร็ว
จุดประสงค์ของบาซินี่ชัดเจนมาก เขาอยากให้เจ้าพ่อมาเฟียตกลงที่จะค้ายาเสพติด ส่วนการที่เขาใช้ประโยชน์ตรงนี้ในการปกป้องครอบครัวของตัวเองมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
ฟิลิปลุกขึ้นยืน “ฉันเห็นด้วย”
เจ้าพ่อมาเฟียและฟิลิปมองหน้ากันเป็นเวลาสองวินาทีและทั้งสองจับมือกันเพื่อบรรลุข้อตกลงทางวาจา
“วีโต้ นายต้องการอะไรอีก?” บาซินี่ถาม
เจ้าพ่อมาเฟียมองไปที่บาซินี่และพูดว่า “ฉันจำได้ว่านายเพิ่งพูดว่ายินดีที่จะใช้เงินเพื่อซื้อเส้นสายของฉันใช่มั้ย?”
“ใช่”
เมื่อพูดถึงเรื่องเงินบาซินี่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก
“ฉันมีเรื่องจะขอ เรื่องของคาสิโนฟลามิงโก้ในลาสเวกัส ฉันได้ยินมาว่าครอบครัวบาซินี่ ตาร์ตาลยาและสตราชีย์ ถือครองหุ้นของคาสิโนฟลามิงโก้ทั้งหมด 39% และอีก 61% อยู่ในมือของทอม ฮาร์ดี้ ซึ่งฉันต้องการหุ้นเหล่านั้น” เจ้าพ่อมาเฟียกล่าว
คนอื่นๆ ที่อยู่ในห้องต่างงุนงงเล็กน้อย และไม่ได้คาดหวังว่าวีโต้จะร้องขอเช่นนั้น
จากนั้นพวกเขาก็คิดถึงชายหนุ่มที่ชื่อทอมฮาร์ดี้ที่อยู่ไกลออกไปในลาสเวกัส
เพราะหลังจากที่คาสิโนของตระกูลคอร์เลโอเนถูกโจมตี ทอมฮาร์ดี้ก็นำผู้คนไปโจมตีคาสิโนสี่แห่งของครอบครัวใหญ่ในทันที
พวกเขาลงมืออย่างโหดเหี้ยมมากกว่ามาเฟียซะอีก โดยวางระเบิดเพื่อทำลายคาสิโนเลยด้วยซ้ำ
ครอบครัวอื่นๆ จำได้ทันทีว่าคอร์เลโอเนมีการช่วยเหลือจากต่างประเทศที่แข็งแกร่งเช่นนี้
และในตอนแรก
เมื่อเจ้าพ่อมาเฟียตกลงที่จะให้ใช้เส้นสายในการทำธุรกิจยา
พวกเขาก็คิดว่าครอบครัวคอร์เลโอเนกำลังถึงจุดวิกฤตแล้วจริงๆ
เพราะเขานั้นถูกครอบครัวอื่นกดดันให้ยอมจำนน และมันเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะเงยหน้าขึ้นในอนาคต
ทว่าเมื่อนึกถึงสิ่งที่ทอมฮาร์ดี้ทำ พวกเขาก็รู้สึกว่าต่อให้โจมตีครอบครัวคอร์เลโอเนด้วยกัน
มันก็ไม่สามารถทำลายเขาลงได้อย่างสมบูรณ์
ตราบใดที่ครอบครัวคอร์เลโอเนยังอยู่ พวกเขาก็สามารถเรียกทอมฮาร์ดี้มาเพื่อแก้แค้นและลุกขึ้นเป็นใหญ่อีกครั้งได้ตลอดเวลา
นี่เป็นสิ่งที่น่ากลัวมาก
แก๊งอันธพาลส่วนใหญ่จะกลัวมากถ้าทำงานไม่เรียบร้อย
เพราะบางครั้งมันก็จะมีเรื่องร้ายแรงตามมา
ซึ่งพวกเขาก็เข้าใจดีในเรื่อง ‘การฆ่างูต้องตีให้ตายสนิท’ ไม่อย่างนั้นพวกเขาก็จะตกเป็นเหยื่อซะเอง
เลบเซลตันผู้อาวุโสสูงสุดของตระกูลเซลตันในซานฟรานซิสโกนั้นเคยถูกฮาร์ดี้ตี และเขาก็เกลียดชังฮาร์ดี้อย่างมาก
ซึ่งเขาก็พูดว่า “วีโต้ นายมีหลักฐานอะไรที่จะพิสูจน์ความเป็นเจ้าของหุ้นคาสิโนล่ะ?”
เจ้าพ่อมาเฟียเหลือบมองไปที่ชายคนนี้และพูดเบาๆ ว่า “บางคนคิดว่าการที่ส่งคนไปครอบครองคาสิโน มันก็คือการได้ครอบครองแล้ว แต่ถ้าโลกนี้มันเรียบง่ายขนาดนั้น แล้วจะมีสัญญาไปทำไม?…”
เซลตันส่งคนไปครอบครองฟลามิงโก้ภายใต้คำสั่งของบาซินี่ และฮาร์ดี้ก็ฆ่าคนทั้งสี่สิบคนที่เขาส่งมาพร้อมกับใส่ร้ายพวกเขาว่าเป็นโจร
ทุกครอบครัวที่นี่รู้เรื่องนี้ดี
อันที่จริงพวกเขาก็แค่ต้องการให้ทุกคนรู้ว่าสิ่งที่พวกเขาทำนั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าการต่อสู้เพื่อผลกำไร
แต่ในท้ายที่สุดพวกเขาไม่ได้อะไรเลย
เจ้าพ่อมาเฟียต้องการหุ้นคาสิโน ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเกี่ยวข้องกับทอม ฮาร์ดี้
ในเวลานี้ฟิลิปพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเล็กน้อย “ฉันลงทุนไป 800,000 เหรียญในคาสิโนฟลามิงโก้และฉันต้องมอบให้นายโดยเปล่าประโยชน์อย่างนั้นเหรอ?”
เจ้าพ่อมาเฟียขมวดคิ้ว “ถ้าอย่างนั้น นายก็จะใช้เส้นสายของฉันโดยเปล่าประโยชน์เหมือนกันหรือเปล่า?”
บาซินี่กระพริบตา “เอาล่ะ เพื่อแสดงความจริงใจของฉัน…ฉันยินดีที่จะขายหุ้นของคาสิโนฟลามิงโก้ให้”
หลังจากพูดจบเขาก็มองไปที่หัวหน้าครอบครัวอีกสองคน
โคโลปผู้นำสูงสุดของครอบครัวสตราชีย์พยักหน้าและเห็นด้วย
ฟิลิปไม่มีทางเลือกนอกจากกัดฟันจนเลือดออก
เห็นไหม…
แม้ว่าฮาร์ดี้จะไม่ได้เข้าร่วมในการประชุมคณะกรรมการมาเฟีย
แต่อำนาจของเขาก็ยังขยายมาที่นี่อยู่ดี…